Επανέρχομαι, επειδή θυμήθηκα ότι στην Εξωχώρα (στην πλατεία, ακριβώς απέναντι από την εκκλησία και τον πλάτανο), υπάρχει μία ελιά, την οποία οι γεροντότεροι του χωριού την θυμούνται όπως είναι τώρα, χωρίς αλλαγή στα χρόνια που πέρασαν, και στην οποία, εκτός από το νεανικό τμήμα του Ομίλου Unesco Μόσχας (http://imerazante.gr/2012/07/20/50589), έχουν φωτογραφηθεί άπειροι γνωστοί και άγνωστοι, μεταξύ των οποίων και οικολόγοι πράσινοι Ζακύνθου (http://zantegreens.blogspot.gr/2010/05/27-5-10.html).
Αν χαρακτηριστεί Μνημείο της Φύσης, δεν θα αποκτήσει μεγαλύτερη "αξία" στα μάτια αυτών που φωτογραφίζονται στη σκιά της; Και στο κάτω-κάτω, γιατί να έχουν οι Καλαματιανοί (δεν έχω τίποτα μαζί τους) Μνημεία της Φύσης, και να μην έχουμε και εμείς;
Χαιρετώ και ρεβερίρω
Περιδιαβαίνοντας το διαδίκτυο διάβασα για τα Μνημεία της Φύσης. Δεν τα είχα ξανακούσει, και έψαξα να μάθω περισσότερα. Να μην τα πολυλογώ, βρήκα αυτές τις πληροφορίες που σας στέλνω. Δεν ξέρω αν μπορείτε να κάνετε κάτι ανάλογο βάσει των Ν.Δ. 996/71 και Ν.Δ. 86/69 (ΦΕΚ Αʼ 7 Δασικός κώδιξ) και για τα μνημεία της Ζακυνθινής φύσης. Και σπηλιές έχουμε πολλές και ωραίες, και αρχαίες ελιές. Για πλατάνια δεν νομίζω. ΄Έχουμε όμως το δάσος των κέδρων στα Στροφάδια. Η κ. Μαρία Σιδηροκαστρίτη θα μπορούσε ίσως, να σας δώσει περισσότερες πληροφορίες και για σπηλιές και για ελιές. Στο χωριό της, τον Παντοκράτορα, (στην ιδιοκτησία του πρώην προέδρου της Ολυμπιακής κ. Καλόφωνου), υπάρχει μία ελιά με περίμετρο έντεκα μέτρα περίπου, στον Αγαλά η σπηλιά του Δαμιανού, στην Εξωχώρα ο κάτω λάκκος (βλ: http://www.iskiosiskiou.com/2010/11/blog-post_7087.html ) κλπ.
Ζακύνθιος ΚΑΣ
