Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

Μοντέρνα αρχαιολογία και λίγη κοινωνιολογία. Καθαρίζοντας σκουπίδια από το δρόμο

Επιστολή αναγνώστη που μόλις λάβαμε με e-mail
Ακολουθεί η μετάφραση


Modern archeology and some sociology. Cleaning up garbage from the street

Dear editor,

I apologise for writing in English. I read City + State only thanks to translation robots.

During my stay in Zakynthos I chose to clean up the public space as my contribution to the public cause. Every other day for two weeks half an hour. As you can see on the pictures (1), I collected some seven garbage bags in front of the old hospital. Not only passers by thought I was an archeologist, also in practise it was a kind of archeology. I found soft drink cans with designs that are not for sale anymore. Visitors to the hospital mostly throw away cigarettes, bottles, medicines, x-ray photos, surgery masks, urine samples, latté cups and even a tie.


The age and decay of the garbage suggests that locals do not throw more garbage in public space than elsewhere in Europe, but that certain spaces in the city are not only hardly visited by the cleaners of the city, but completely excluded. This is a serious problem because the The Broken Window Theory (2) from sociology teaches us that people behave according to their environment. When they see neglect, they will behave accordingly.


My question is if you can publish in City + State a map with the routes and routines of the cleaners of the city so we can discover the 'black holes' in it. Additionally we can also anticipate, cheer, inspect and complement or finish their important work.

  
Reinder Rustema, Amsterdam & Zakynthos


                                                  Μετάφραση

Μοντέρνα αρχαιολογία και λίγη κοινωνιολογία. Καθαρίζοντας σκουπίδια από το δρόμο

Αγαπητέ εκδότη,
Συγνώμη που σας γράφω στα αγγλικά αλλά διαβάζω το Δήμο + Πολιτεία χάρη στις αυτόματες μεταφραστικές μηχανές.


Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στη Ζάκυνθο επέλεξα να καθαρίσω το δημόσιο χώρο ως μια συμβολή μου στη δημόσια υπόθεση. Κάθε δεύτερη μέρα για δύο εβδομάδες για ένα διάστημα μισής ώρας. Όπως ,μπορείτε να δείτε στις εικόνες (1), συνέλεξα περίπου επτά τσάντες απορριμάτων μπροστά από το παλαιό νοσοκομείο. Πολλοί περαστικοί σκέφτηκαν ότι ήμουν αρχαιολόγος, αφού στην πράξη αυτό που έκανα ήταν ένα είδος αρχαιολογίας. Βρήκα δοχεία μη αλκοολούχων ποτών με σχέδια που δεν υπάρχουν πλέον στο εμπόριο. Οι επισκέπτες στο νοσοκομείο πετάνε συνήθως τσιγάρα, μπουκάλια, φάρμακα, ακτινογραφίες, μάσκες χειρουργικών επεμβάσεων, τα δοχεία από δείγματα ούρων, πλαστικά ποτήρια ακόμη και γραβάτες.


Η ηλικία και ο βαθμός αποσύνθεσης των απορριμμάτων δείχνουν ότι οι Ζακυνθινοί πολίτες δεν ρίχνουν περισσότερα απορρίμματα στο δημόσιο χώρο από πολίτες άλλων χωρών της Ευρώπης, αλλά ότι απλούστατα ορισμένοι τομείς της πόλης όχι μόνο δεν δέχονται συχνά επίσκεψη από τους οδοκαθαριστές, αλλά είναι ουσιαστικά εντελώς αποκλεισμένοι. Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα επειδή η θεωρία των σπασμένων παραθύρων (2) από την κοινωνιολογία μας διδάσκει ότι οι άνθρωποι συμπεριφέρονται σύμφωνα με το περιβάλλον τους. Όταν βλέπουνε την παραμέληση, θα συμπεριφερθούν αναλόγως.

Η ερώτησή μου είναι εάν μπορείτε να δημοσιεύσετε στο Δήμο + Πολιτεία ένα χάρτη με τις διαδρομές των καθαριστών της πόλης, έτσι ώστε να μπορούμε να ανακαλύψουμε τις "μαύρες τρύπες" Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα σε εμάς τους εθελοντές να προλάβουμε, να επιθεωρήσουμε να συμπληρώσουμε ή και να αποτελειώσουμε τη σημαντική αυτή εργασία τους.

Ρέιντερ Ρουστέμα
Άμστερνταμ & Ζάκυνθος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου